eneo-ateliers
Damascus
Onderweg in de tijd, zijn en niet meer zijn.
Dagelijks in de
krant, Damascus. Bij wie er ooit ontspannen rond liep blijft Damascus in
herinnering als de stad waar ook de apostel Paulus wandelde.
In het sonnet
‘Damascus’ noemt Gerrit Achterberg de apostel niet, maar hij zit erin: hij is
de blinde die wordt weggeleid. Tegelijkertijd zijn ook Achterberg en de lezer
van het gedicht blinden.
Damascus
Er is geen baan voor
uw beweging.
Nadat de ruimte bij
u binnensloeg
naar alle hoeken en
u ver genoeg
inkrimpen kon, dat
geen omgeving,
waarin gij om
uzelven heenging,
nog overbleef, geen
opening of voeg,
die u misschien een
micron overdroeg,
ligt gij verstenigd
in verstening.
Ik stond er bij in
de realiteit,
uw mantel
toegevouwen op mijn arm.
Maar later op de weg
sloeg God alarm:
‘Ga naar Damascus,
daar wordt u gezegd
wat ge moet doen. Ga
naar Damascus. Recht’.
Blind werd ik tussen
andren weggeleid.
De Romeinen stuurden
Saulus Damascus in om de Christenen te vervolgen, hij kwam er bekeerd als
Paulus uit om het Christendom te gaan verkondigen.
Damascus als
vertrekpunt van het Christendom. Het evangelie, ‘de blijde boodschap’ dat 2
millennia door godsdienst oorlogen en kruistochten miljoenen het leven zou
kosten.
In 9 kruistochten
tussen 1145 en 1272 vochten Christenen en Moslims om Jeruzalem en Damascus.
Geschiedenis werd in bloed geschreven.
En vandaag woedt er
in Damascus weer een godsdienst oorlog, moslims onder elkaar, Soennieten en
Sjiieten. Sommigen onder ons vinden het niet eens zo erg; ‘roei elkaar maar
uit’.
Achterberg herinnert
ons aan de noodzaak tot inkeer te komen: Saulus moet naar Damascus om daarna
als Paulus de heilsboodschap te preken.
Zijn woorden beklijven echter niet, zeker nu
niet in Damascus.
Herinnering kan een idee, maar ook de geschiedenis
levend houden.
Eneo-ateliers helpt met het vormgeven aan herinnering.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten